فرخزاد لایق، متولد ۱۳۴۲، شیراز. پدرش، محی‌الدین لایق، کارگردان و بازیگر تآتر و بنیانگزار تآتر شیراز بود که جمعی از بازیگران شناخته شده‌ی فعلی تآتر و سینما از شاگردان اویند.
از هفت سالگی آموختن ویلن کلاسیک را آغاز می کند. با حدوث انقلاب ۵۷ موسیقی را یکسره برای سال‌ها کنار می نهد. در این دوران مشغول به تحصیل در دبیرستان دانشگاه شیراز (پهلوی) است. پس از آن به دانشگاه علوم پزشکی شیراز راه می یابد. در طی گذران سال آخر پزشکی چندین ماه به پاریس می‌رود تا امکان ادامه‌ی تحصیل را در فرانسه بیازماید، و آن جاست که با رضا قاسمی ردیف موسیقی دستگاهی را بر سه تار آغاز می کند. این آغاز مجدد موسیقی برای اوست. پس از چندین ماه جهت شروع دوران تخصص قلب و عروق به دانشگاه تهران باز می‌گردد و در طی دوران رزیدنتی به آموختن ردیف دستگاهی نزد اساتید حسین علیزاده، داریوش طلایی و مسعود شعاری ادامه می دهد. این دوران‌های کوتاه آموزش حضوری با دوره‌ی کوتاهی آموزش هارمونی و فرم با مسعود ابراهیمی ادامه می یابد. بخش عمده‌یی از دانش موسیقایی او اما، خود آموخته است.
در سی و هفت سالگی طرح "سِفرِ عُسرت" را پی می ریزد و در طی چند سال با استاد شهرام ناظری ضبط می‌کند، اما انتشار این اثر در ایران به دلیل مخالفت‌های ضمنی وزارت ارشاد با محتوای اشعار چندین سال به تعویق می‌افتد. در این ضمن جهت گذراندن دوران فوق تخصص اینترونشنال کاردیولوژی مجدداً به پاریس می‌رود. پس از بازگشت او به ایران، "سِفر عُسرت" به ناچار نخست در آمریکا (۲۰۰۷) و پس از دو سال دیگر (۱۳۸۸) در ایران منتشر می‌شود. واکنش‌های جدی به این اثر در همان دورانی که هنوز در ایران اجازه‌ی انتشار ندارد، در نقدها و مصاحبه‌های مکرر نشریات و روزنامه‌ها با لایق قابل مشاهده است.
در همین دوران بازگشت است که فرخزاد لایق طی کنگره‌های تخصصی، ورکشاپ‌های متعدد و برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی در معرفی نظری و عملی روش مدرن آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی از طریق شریان دست می کوشد. او از سال ۱۳۹۱ تا کنون سرپرستی بخش فوق تخصصی آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی بیمارستان نیکان تهران (یکی از مجهزترین و پیشرفته ترین بخش های آنژیوگرافی و پلاستی کشور) را بر عهده دارد.
اثر دوم او "هفت‌گاه معلق"، در سال ۱۳۹۱ توسط نشر موسیقی هرمس منتشر و همان سال در تالار وحدت همراه با یک پرفرمانس مینیمال به طراحی منوچهر شجاع اجرا می‌شود. کوارتت‌های زهی بروکلین رایدر و موندریان کوارتت، برای اجرای مجدد و زنده‌ی هفت‌گاه معلق اعلام آمادگی می‌کنند، ومارک استیفنسون رهبر ارکستر بریتانیایی به او پیشنهاد می‌دهد که قطعات او را توسط اسمیت کوارتت در لندن و تهران اجرا کند. سرانجام با محدودیت‌های سفر موزیسین‌های بریتانیایی وآمریکایی به ایران، پروژه‌ی اینترنوا توسط مارک استیفنسون، فرخزاد لایق و دیگران با هدف هم اندیشی و همکاری متقابل موزیسین‌های اروپایی و ایرانی شکل می گیرد که حاصل آن دو شب کنسرت با دو رپرتوار متفاوت در تالار وحدت است (۲۵ و ۲۶ تیرماه ۹۷). در این دو شب آثاری از شوستاکویچ، دبوسی، چکناوریان، استیو رایش، مایکل نایمن و فرخزاد لایق توسط کوارتت اروپایی اینترنوا (به سرپرستی دارا مورگان) در کنار دو کوارتت ایرانی (به سرپرستی بردیا کیارس و امیر باورچی) اجرا می‌شود. کوارتت اینترنوا هفت‌گاه معلق را در گنبد سلطانیه نیز می‌نوازد وضبط می کند. نورمن لوبرشت، ژورنالیست صاحب نام موسیقی، در نوشته‌ی خود در مورد این اجرا آن را اصوات باشکوهی توصیف می‌کند که از یکی از بلندترین گنبدهای دنیا به طرز اعجاب آوری به آرامش وصلح فرا می‌خوانند. پروژه‌ی اینترنوا یک سال بعد در ژانویه‌ی ۲۰۱۹ در کدوگن هال لندن با رپرتوار متفاوتی بر صحنه می رود. فصل مشترک اجراهای تهران ولندن اجرای کامل هفت‌گاه معلق است (این اجرا به تمامی توسط بی بی سی ضبط وپخش شده است). آنسامبل زهی شناخته شده‌ی آمستردام سینفونیتا در نوامبر ۲۰۲۰طی چند شب تحت عنوان راهی بسوی ایران با دعوت از کیهان کلهر، کیان سلطانی و فرخزاد لایق، در رپرتوارخود قطعاتی را از هفت‌گاه معلق اجرا می کند. آمستردام سینفونیتا همچنین گاه پنجم از هفت‌گاه معلق را در دو موزیک ویدئوی متفاوت همراه با کوریوگرافی گروه مارکو جریس و کارگردانی هانس پانه کوک در سال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ عرضه کرده است.
اثر سوم او،لکنت واژناک هبوط، در اردیبهشت ۱۴۰۰ توسط نشر موسیقی هرمس منتشر می شود. این اثر برای موسیقی مجلسی (شامل سازهای زهی، کوارتت بادی برنجی، فلوت، کلارینت، سه تار، چلستا، پرکاشن، آواهای انسانی، و صداهای تی.اس.الیوت و احمد شاملو-با دستکاری الکترونیک-) با استفاده از اشعار الیوت، شاملو و فروغ نوشته شده و به پیشباز صدمین سال سرودن سرزمین هرز الیوت می رود. در تابستان همان سال طی گفت‌وگوی تصویری مفصلی با سیاوش لطفی مبانی فکری و فرمال لکنت واژناک هبوط مورد بحث قرار می گیرد و در فضای مجازی منتشر می شود. پس از آن گفت‌وگوهای دیگری نیز با شیوا بیرانوند (خانه‌ی هنرمندان) و سپس نادر مشایخی و فردین خلعتبری در فضای مجازی پیرامون اثر انتشار می یابد.
